A DESPEDIDA

Chegou o día, hoxe é o momento no que a Maru y eu nos despediremos oficialmente, en 5 días estará en Eslovenia.
Non estou triste, bueno, vale, un pouco si, pero tamén me alegro por ela, porque empeza unha nova aventura na súa vida e seguro que estará chea de alegría.
As 9 é a nosa cita en Santiago, estarán os seus coleguillas do piso e tamén DA, eu chegarei coa miña tarta de queixo ó forno e queixándome dos meu sobrepeso coma sempre, logo coñecerei os compis de piso e a cear, comida rica seguro porque a MAru cociña de vicio.
Sairemos, escederémonos e teremos resaca, pero todo dará igual porque pasarémolo moi ben e disfrutarei dela antes de que se vaia.

Disfrutarei da miña media naranxa, DA MIÑA MELLOR AMIGA!

O que ela me ofreceu xa fai agora uns 9 anos é a incondicionalidade e o seu incansable apoio,
fasme sentir ben e eso non hai quén o paque.

Votareiche de menos, pero non estarei triste porque temos o blog, temos o messenger (a min tamén me encanta LU) e temos eso que se chama AMISTADE para alimentarnos mentras estés ó outro lado.

DESÉXOCHE O MELLOR NESTA NOVA ANDANZA! QUÉROTE!