lunes, 12 de noviembre de 2007

DUAS EN UN

1ª MINI ENTRADA:

- Asunto: O Rei e compañía a petición de Pilar je


1. O super monarca democrático



Juan Carlos, King Of Spain Caricature

2. Hugo o lidel elexido democráticamente


http://www.jotacaricaturas.com/imagenes/caricaturas/chavez.jpg




3. O terceiro pero non menos democrático


Caricatura de Jose Luis Rodriguez Zapatero


¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡SOBRAS AS PALABRAS!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

2ª MINI ENTRADA

- Outro asunto: ¡ Que calor!

Estou de mil coloressssssssss, acaba de entrar o meu "jefe" e para deixar que se sentara na silla do lado saquei o meu bolso (aberto, nunca pasa a cremallera) con tan mala sorte que me caeu ó chan e tódalas cousas que estaban dentro tamén. El dixo: "espera que che axudo a recollerr ", eu contestei: " non te molestes" pero insisteu. Total que me recolleu as compresas, as fotos que tiña reveladas co meu mozo en actitude "cariñosa", clinex usados que aínda valían para unha última sonada, chaveiro do Barsa... Que calor me entrou, o mellor foi cando me dixo ¿ eres do Barcelona?, Si contestei, Ahhhhhhhh! pois eu son do Madrid. A parte de xefe, ribal para sempre je je.


12 comentarios:

LA MARU dijo...

JAJAJA...a partir de ahora ya sabes, las llaves, el móvil y la cartera...así evitas malos tragos, jeje...y caámbiate de equipo a uno modestito como el Celta, por ejemplo, que crean menos polémica :)
Besitos

Eva dijo...

Si mujer, que se haga del Celta mientras vive en la provincia de A Coruña. ¡Menudos consejos de amiga que das tú!

多洛雷斯 dijo...

Pois Eva sorprenderache saber que o segundo equipo que sigo é o celta, eso si cando se enfrentan (por desgracia este ano non poderá ser) son culé, culé, culé. BIKIÑOS

Pilar dijo...

Que lideres tan democraticos tenemos...

Y menudo palo lo del bolso...!!! jajaja...
Besos

Unknown dijo...

Ola!! Atopei o teu blog a través do de Pilar, rínme moitísimo coa historia do bolso, as chaves e as compresas, pero tes un xefe que bromea, que mais podes pedir? :) Eu tamén sentiría vergoña, todo hai que dicilo :)
Saudos dende Eslovenia!

多洛雷斯 dijo...

Hola española- eslovena, o outro día contestei no blog de Nat porque aparecía asiduamente no de Pilar e a próxima en ver o blog ías ser ti, pero vexo que te me adiantastes, o que me alegra moito. Agora que xa tivemos o noso primeiro contacto espero que interactuemos máis a miudo. Por fin unha galega que escribe en galego!!!!!!!!!!!!!!!si!!!!!!!!!!E mpezaba a sentirme absorvida polo castelan je je. BIKIÑOS e como dixo Nat, nos leemos

Pilar dijo...

Si, yo tb creo que en lo que respecta al cancer, hay que ponerse en manos de la medicina de siempre, porque ahora hay muchos avances y no se puede perder la esperanza, ya que mucha gente se cura hoy día de cancer.
ANIMO!
Besos

Lucía dijo...

El segundo asunto es geeeenial!!! y no me digas que al tirarte al suelo se te vió la hucha!!!! jajajajaja, eres estupenda y me encanta que cuentes historias así que son alegres.... a ver si te sube el animo ademas de los colores!!!
Un besin

Nat dijo...

Jajajajaaj, qué manera de reír
(ehh, ya le estoy tomando rapidez a esto de leer en "gallego")
Verás, el otro día me quedé con la duda, respecto de qué idioma era este. No sabía si catalán, gallego o hasta alguna forma de portugués (pido mis disculpas por la ignorancia) Y vi a Eva conectada en el msn y le pregunté; y me explicó muy bien que era gallego, y las razones y/o motivos, etc., etc., (y aprovecho para agradecerle, aunque, pensándolo bien, debería hacerlo en su blog)
En fin, ya me estoy yendo del tema, como de costumbre.
LA cosa es que me ENCANTA!!!! y quiero aprender!!! Así que tienes en mi una lectora "per se"

ME parecio genial lo que has relatado, aunque imagino que la verguenza ha sido grande no?

Besitooos por montón

多洛雷斯 dijo...

Non tes que disculparte Nat por non estar segura de si era galego, a min xa me costa reconocer o castelan asi que ........ bufffffff son unha negada para os idiomas, é a miña asignatura pendente. Calquera cousa que non entendas pregunta que con moito gusto eu, ou as demáis galegas explicámoche con moito gusto. Si, supoño que como de costume se me vería a hucha snif snif, Lu non o podo remediar, vou ter que olvidarme dos tangas e usar bragas de cuello vuelto como a Maru jeje.

多洛雷斯 dijo...

que repetitiva, con moito gusto duas veces na mesma frase, je. Perdonnnnn

Anónimo dijo...

Estoume pondo ó día no teu blog e non podo parar de rir. Me encanta como contas as cousas, xa que o fas cunha naturalidade e gracia auténticas...sigue así e mentres o teu xefe sexa só rival futbolero, todo vai ben...
P.D.: eu unha vez levaba un salva slip no bolso de saír (un pequeno bolso negro que todas as miñas amigas e compañeiras de "juergas" coñecen)e ó pagar na barra dun bar, en vez de darlle ó camarero o billete...xa vos imaxinades como segue, je je. A verdade é que quedei un poco cortada, pero non hai como rirse dun mesmo para saír bastante airosa dunha situación destas características.
Andu