jueves, 8 de noviembre de 2007

LUZ E OSCURIDADE

Estes días foron ... como decirvos... desgarradores... Supérame esa sensación de pensar: "xa está, esto é o que vai pasar, cando antes o asimiles mellor", é duro ter que facelo, pero máis duro é que cando estás intentando asimilalo, a situación dea un xiro de 360 grados e outra nova sensación che invada :" aínda hai esperanza, non está todo perdido".

Por suposto prefiro pensar na segunda situación pero teño medo, medo de que cando me dea a volta teña que volver a concienciarme de que xa non ten arreglo. Pasas de velo todo oscuro, todo negro, de sentir que algo che vai faltar para sempre... a atisvar un raio de luz, a pensar que pode haber unha tregua... Un pouco de oscuridade, un pouco de luz...

Levo dous anos con estas duas formas de ver, sei que as cousas non son matemáticas e menos nunha enfermidade, ahora si ahora no, luz, oscuridade, luz, oscuridade.... OSCURIDADE.......... levamos 3 horas e 54 minutos de LUZ..............¿voltará a oscuridade?......... Polo de agora como di a Maru " a disfrutar del momento". Bikiños a todas e perdón por esta ida de olla.

6 comentarios:

Lucía dijo...

Pues intenta pensar en Luz,luz y luz, porque así aprovecharás mas el momento y te sentirás mas feliz, de verdad.
En los ultimos días de mi padre aproveche cada segundo que estuvo consciente y a pesar de que sabia que no habría luz en breve, consegui pequeños fogonazos que todavia me hacen sonreir... Ten esperanza, no la pierdas y sé muy fuerte.
Como te he dicho en el blog de Maru estoy aqui para lo que necesites, de corazón.
Un besazo

Eva dijo...

Me alegro muchísimo del rayito de luz :-)
Disfrútalo.
Un besazo ENORME

Pilar dijo...

Disfruta del rayo de luz por poco tiempo que salga, porque su calor siempre nos reconforta el alma...
Animo...:-)

Anónimo dijo...

Dolo, me identifico contigo... estamos en una situación parecida... no hay esperanzas pero te agarras a un clavo ardiendo... esta oscuro pero parece que a lo lejos se divisa un rayito de luz... lo llevo fatal... quiero ser fuerte... más bien DEBO ser fuerte ... el dolor es algo que he experimentado en otras ocasiones ... no quiero llorar... no quiero pensar... no quiero que todo pase...sino todo lo contrario ... bah una mierda...adjsbgdfh

LA K

LA MARU dijo...

Disfruta del sol, Dolo, disfruta del presente y cuando te invada el dolor y el miedo...piensa en los buenos momentos (sólo en los buenos) que todavía te quedan por delante...que seguro que son muchos, muchos. Besos

Anónimo dijo...

Moitas gracias a todas. LOLI