Hoxe pola mañá fun a levar a meu sobriño Lucas ó colexio antes de entrar a traballar. Ivamos no coche escoitando música cando o neno se puxo a cantar a seguinte canción:
(si pinchades na partitura podedes ver a letra jiji)
Tiña totalmente olvidada esa canción, pero seguía nos meus recordos porque cando comezou a cantala pronto recordei a letra. O escoitala sentín unha enorme alegría e recordei os meus día no patio do colexio cantando esta canción. Seguin pensando e díxenme: ¡ pois si que debín ser feliz de pequena para sentir tanta alegría con esta canción!.
Hoxe é un día alegre, viva Antón Pirulero.
SIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII! A miña irmán porfin en casa,despois de 1 mes e 5 días, podemos respirar.
Escoitar á Antón pirulero era un anticipo do día tan alegre e feliz que vou a pasar hoxe. (perdoa Eva pero tiven que añadir este novo cacho á entrada).
martes, 11 de diciembre de 2007
ANTON PIRULERO
Publicado por 多洛雷斯 en 11:09
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
8 comentarios:
Yo la canción la recuerdo y la canto mucho, entre otras cosas porque Antón era uno de los nombres que nos gustaban para Alba si hubiese sido un niño.
Bicos socia
BRAVISIMO!!! A partir de ahora cada vez que escuche Antón Pirulero me acordaré de tí, y quién sabe...quizá sea el prólogo de algo maravilloso por venir :)
Besos
Jo, pues yo tenia cuando era pequeña un compañero de clase que se llamaba Antón, pobrecillo le abrasabamos con lo de Antón pirulero...
De lo de tu hermana... pos lo que te he dicho por el messenger... me alegro... no sabes cuanto!!!!
Un besin
Perdoa a intromisión, pero teño un problrmiña, cada vez que vexo unha falta de ortografía non podo reprimirme e teño que corrixila. Non se dí "Ivamos". En galego hai que dicir "Iamos" e en castelán "Ibamos". O dito, perdón polo atrevemento e biquiños
Me alegro moitísimo e oxalá cantes esta canción tódolos días.
Eu a lembre, pero non era das miñas favoritas. Eu prefería a dos paiasos "vamos de paseo pi pi pi, en un auto nuevo pi pi pi" ou "Había una vez, un barquito chiquitito", "Al pasar la barca, le dijo el barquero...", "A la silla de la reina, que nunca se peina...", je je.
Oxalá todos sigamos sendo un pouco nenos sempre.
P.D.: en castelán é "Íbamos" ;-)
Pufff, qué lástima, no conozco la canción
Acá cuando niños teníamos cientos de canciones, algunas las recuerdo, otras las olvidé completamente, pero se que no conocí ningún Anton Pirulero....
Besitos
¡¡¡FELICIDADES!!!
Me alegro muchisísímo por lo de tu hermana... ¡qué alegría!, ¡qué alegría!.
Habrá que celebrarlo. Me beberé un buen vaso de vino a vuestra salud.
Biquiños
Eu preocúpome de mirar se escribo ben as "v", as "B", as "h"... pero non penso cambiar o meu galego de sempre, non penso decir grazas, nin vogal... Donde eu vivo falo e escribo coma sempre, para min ívamos está ben só me falta ó tilde, ou será a tilde. Seguro que ti me podes sacar de dúbidas Eladio
Publicar un comentario