A TEMBLAR QUE ESTOU DE VOLTA

Despois de porme ó día nos vosos blogs terei que facer a miña entrada. A verdade é que levo máis de unha hora diante do ordenador e non consigo escribir algo que me convenza, todo o que intentei poñer acabeino borrando porque era triste. Asi que me dixen: vou ir ó baño, lavo a cara e volvo a sentarme para escribir algo que cando menos non sexa deprimente.... que non se diga ño!
E claro, estando no baño pensei en algo que me pasa moi a miudo así que vou falar sobre os peidos, gases, flactulencias... ou como lle queirades chamar, a pesar de que Carlos diga que é algo asqueroso para un post. Sede totalmente sinceiras/os, quen de vos nunca tivo problemillas deste tipo?. Se a alguén lle parece demasiado noxento que pare de ler XAXAXAXAXAXAXA! je je.
A miña nai dixome unha vez que comer cebola produce gases polo que intento non tomar demasiada (encántame), tamén procuro afastarme do café porque cada vez que o tomo vou pola rúa en "suspensión" (tirándome peidos todo o camiño). Dende que teño uso de razón os gases forman parte da miña vida diaria e fanme pasar auténticos apuros, da igual o que coma ou deixe de comer que non me deixan en paz.

Aqui vos deixo dous dos momentos máis vergonzosos:

1. Cena en casa de amigos, era verán e a pesar de ter unha boa terraza os anfitrións decidiron cear no salón, todo ben ata que me deu o apretón. Coa excusa de ver a lúa saio a terraza e desafógome, cando me dispoño a entrar vexo que todos saen co café na man para ver a noite estrelada conmigo. Non sei se chegarían a ver a lúa porque metéronse dentro outra vez en cuestións de segundos.

2. Saida da sala de cine, despois de comer palomitas e gominolas o meu estómago parecía estar a xogar un partido de fútbol. Vou ó baño (está petadísimo, unha cola enorme), Carlos espérame fora, aguanto como podo as ganas cunha dor inmensa por non poder votar fora todo o que levo dentro, cando porfin me toca, sigo aguantando porque hai demasiada xente. Pasan uns minutos e por fin quédome soa. Con total libertade deixo sair o que me viña molestando na última media hora de película. Como tardaba tanto, Carlos, abre a porta do baño e di: "Loli, estás ben, segues ahí?. Si, si, sigo aqui pero estou "peideando" tio, espera!. Cando saio, vexo dunas rapazas retocándose a maquillaxe,merda! non estaba soa como eu creía.

Teño algunhas máis pero por temor a ferir a sensibilidade de alguén vouno deixar aqui pero non sen antes decirvos un truco que a min me funciona:






Se vos tumbades na cama coas pernas para arriba é máis facil que saian. Seguro que antes ou despois teredes en conta a miña recomendación je. BIKIÑOS